Sal e Azucre

Nunha casiña de sal, ao pé da montaña, vivían unha velliña, toda toda de sal, e un velliño, todo todo de azucre. Uns días queríanse moito e outros non paraban de discutir…

Coa metáfora do sal e do azucre de fondo, constrúese esta historia que recrea de xeito simbólico sentimentos e experiencias difíciles de captar: as diferenzas de carácter, as dificultades na relación de parella, a dor da separación, a comprensión, a necesidade de afecto…

A fotografía e a escultura combínanse nunha excelente posta en escena, para compor unha atmosfera verdadeiramente orixinal, na que os protagonistas xogan coas palabras e os tons. O resultado, un conto doce-salgado, de sabor mediterráneo.

Pero se as imaxes culturais de vellos e vellas a miúdo aparecen estereotipadas, Iván Prieto foxe do clixé e moldea un novo imaxinario, con base nas múltiplas caras da realidade. Preséntanos ademais, un deseño e tratamento minimalista con figuras tridimensionais. A súa é unha proposta de vangarda para unha fermosa historia, que está máis alá do tempo e das fronteiras.

Ilustracións e texto de Iván Prieto, a partir dun conto popular grego